Bezoeken 2016

Gouden Huwelijksjubileum van Emiel & Hilda Baes-Deschrijver

Donderdag namiddag, 4 augustus 2016 mochten we Emiel en Hilda in de bloemetjes zetten ter gelegenheid van hun 50^ste huwelijksverjaardag.
We werden heel warm onthaald door Hilda en Emiel. Tussen de bubbels en de door Hilda zelfgemaakte heerlijke hapjes, werden heel wat herinneringen van het voorbije feestgebeuren opgehaald.
De kinderen hadden blijkbaar voor verrassingen gezorgd die hun sprakeloos maakten en ook
zorgden voor een lach en een traan, van geluk en blijdschap uiteraard. Ze hebben samen met kinderen, kleinkinderen en genodigden, enorm genoten van het feest.
Emiel werd geboren in Wachtebeke, als 9^de telg van 10 kinderen. In 1945, Emiel was toen een 2 jarige peuter, besloten de ouders met hun gezin, te verhuizen naar een boerderij in Corroy-Le-Chateau, een pittoresk dorpje in de provincie Namen. Negen jaar later verhuisde het hele gezin naar Fleurus, een stad in de provincie Henegouwen. Een dame van adel had graag een kroostrijk gezin op een hoeve van haar kasteel dat zowel de Franse als de Nederlandse taal machtig was en de ouders van Emiel beantwoordden aan die vereisten. Dus was het logisch dat Emiel, alhoewel hij Nederlandstalig werd opgevoed, zijn studies van scheikundig ingenieur in het frans deed aan de “I.R.A.M.” in Mons”.
In zijn voorlaatste leerde hij op een bal voor de Vlamingen in de Walen, Hilda kennen, een boerendochter eveneens uit een kroostrijk gezin, 10^de van 12 kinderen. Aanvankelijk bleef het bij corresponderen, daarna amoureuze bezoekjes als Emiel de auto van thuis mocht lenen, wat niet zo vanzelfsprekend was in het kroostrijk gezin. Het verliefde koppeltje woonde 30 km van mekaar verwijderd. Emiel heeft dit hellend parcours één maal met de fiets, heen en weer afgelegd. Door Pa Deschrijver werd tijdig aangegeven wanneer het liefje huiswaarts kon keren.
Emiel is, niettegenstaande hij zijn “driedaagse” had gedaan, ontsnapt aan zijn legerdienst.
Het koppeltje huwde op 20 juli 1966 voor de wet en op 21 juli voor kerk.
In dat jaar werd door kennissen, aan iemand van Eternit zijn naam genoemd voor een job.
Hij werd uitgenodigd door de heer Marc della Faille de Leverghem, maar er werd door de secretaresse een verkeerd adres in zijn uitnodiging vermeld, met het gevolg dat Emiel 2 uur te laat op de afspraak kwam in Brussel.
Eind goed, al goed, Emiel mocht 16/8/1966 starten bij het pril opgerichte “ Labo Research”. Zo kwam het jong gehuwde koppeltje in Kapelle-op-den-Bos terecht.
In het begin was zijn voornaamste opdracht veel technische literatuur doornemen, om het recent opgerichte labo meer vorm te geven. Op 1 april 1977 kwam daaruit REDCO tot stand.
De laatste 25 jaar heeft hij zich vooral toegelegd om producten ter vervanging van asbest te zoeken.
Emiel heeft een mooie loopbaan als Adjunct directeur van REDCO afgesloten op 1 juli 2003.
Hilda zet zich in als vrijwilliger in een ziekenhuis en is actief in het bestuur van Femma. Voor het overige verwennen ze hun 3 kinderen en 2 kleinkinderen, die graag op bezoek komen. Ze staan altijd klaar voor iedereen die hen nodig heeft.
Een heel hartelijke dank Hilda en Emiel, voor het warme onthaal en al het lekkers dat ons werd aangeboden.
Wij hopen jullie nog dikwijls op onze activiteiten van de vriendenkring te mogen ontmoeten en uiteraard nog op andere gelegenheden.

Irene Moens en Marie-José Schevernels.