2024

Gelukkig is hij, die zoals Odysseus, een mooie reis heeft gemaakt:
Omdat we in de driehoek Mechelen, Antwerpen en Brussel wonen, de driehoek van de grote schilders die ‘s werelds mooiste musea sieren, hoefden we niet ver te reizen.
We bezochten op 1 maart het prestigieuze gebouw van KMSKA, dat pas gerenoveerd werd, volgens tijdschema en met droge voeten.
Sommige schilderijen zijn misschien bekend, maar telkens ontdekten we weer details die we hadden gemist. Dat was de kunst van een ‘goede gids’ .

Rond de hoofdingang, in de Keizerzaal was “De roem van de Antwerpse kunstschool” tentoongesteld.  
Anastasia, de gids van een van de drie groepen, vroeg om welke keizer het ging, waarbij ze aangaf dat het eind 16e eeuw was. De naam Karel V werd zelfs genoemd, ook al stierf hij in 1558! We moesten ons schamen! De enige keizer die zijn naam aan deze kamer heeft gegeven is niemand minder dan de schilder Nicaise De Keyser (1813-1887).
De fascinerende uitleg van de gidsen zou voor ons een reden moeten zijn om zeker terug te keren naar het KMSKA (of andere musea) om de prachtige details van deze meesterwerken nog grondiger te bewonderen.
Opnieuw het bewijs dat je onze grenzen niet hoeft te verlaten om schoonheid te bewonderen.

Nuchterder maar niet minder aangenaam was de lang geplande lunch bij PIVA. Een aperitiefwandeling wekte onze eetlust op voor de verfijnde gerechten die op ons wachten.
We genoten van de kwaliteit en versheid van het eten dat volgens een geolied protocol werd geserveerd, en het goed gereguleerde ballet van het personeel, dat even synchroon als attent op al onze wensen reageerde.  Het geheel doet denken aan de ISO 9002-norm: het gaat niet alleen om de kwaliteit van het product; maar om alles wat erbij komt kijken.
Het gebeurt niet elke dag dat de obers, onder het strenge en oplettend oog van hun baas, op deze manier worden bejubeld.