Bezoeken 2014

 Uitstap C-mine Genk op 4 september 2014

Met 63 ‘senioren’ aan boord vertrok de bus richting Genk. Via wat omleidingen kwamen we –later dan voorzien- op onze bestemming.
Evenwel : Jo Erens begeleidde ons met ‘hoe sjoen us limburg es’….

Na de koffie werden we in 4 groepen verdeeld . In elke groep vertelde een enthousiaste gids dat de C-Mine site gebouwd is op de fundamenten van de mijn van Winterslag. Men vindt er nieuwe architectuur tussen het bestaande industriële erfgoed.
Zo konden we starten met onze ‘expedities’:

• Het ondergronds belevingsparcours begon met een rondleiding in het indrukwekkend energiegebouw.
  We zagen er een machinezaal vol tandwielen, raderwerken en wijzerplaten. Hier klopte vroeger het hart van Winterslag, hard en warm zoals het leven van een mijnwerker.
  Ondergrondse mijntunnels voerden ons langs het mijnverleden in al zijn aspecten.
  Het was ronddwalen in een doolhof met originele hedendaagse installaties : beeldprojecties met o.a. Stijn Meuris, interactieve geluidsbox…
  Het sluitstuk was de beklimming van de 60 m hoge schachtbok op het plein.
  Boven wacht een schitterend uitzicht op de Limburgse omgeving.
  De tussenstop op 15 m hoogte was echter voor de meesten van ons voldoende…

   

• De ingrediëntentocht was een begeleide wandeling door de Vennestraat, een typisch multiculturele winkelstraat.
  Onderweg konden we in verschillende winkels van kleine hapjes proeven o.a. in een Turkse supermarkt en bij slagerij Vincent.
  We kwamen ook Rocco Granata tegen, zij het in levensgroot karton. Het was hier dat hij zijn eerste 25 plaatjes verkocht.
  Rocco Granata is dé Genkse volksheld bij uitstek. Wij kwamen te weten wat Rocco tijdens zijn jeugd bezighield : niet alleen zijn passie voor muziek, maar ook het mijnwerkersleven van zijn vader.

   

Voor de lunch in brasserie Ciné Città was het aanschuiven aan een rijkelijk buffet.
De kok vertelde later dat hij ruim voldoende voorzien had, maar dat alles praktisch op was.
Besluit : ofwel had iedereen grote honger ofwel was het zeer lekker. Misschien alle twee ??

Na onze expedities konden we, bij een heerlijk zonnetje, van een afscheidsdrink genieten.

Bij de terugreis zong Jo Erens niet meer. Wij hadden zelf gezien ‘hoe sjoen us Limburg is’.

 Dankzij de gidsen aan boord was de terugweg heel wat korter, en kwamen wij op de voorziene tijd veilig thuis.

Marie José Schevernels Willy Tielemans