20 aug 2014 : Op bezoek bij Jef en Clara naar aanleiding van hun 50 jaar huwelijksjubileum
Het heeft niet veel gescheeld of Jef Van Crombruggen was trompetspeler geworden, en dan nog liefst in de fanfare. Maar tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg, en…. vader Van Crombruggen.
Zo stapte Jef, na een start bij ‘De Standaard’ in 1962 Eternit binnen, weliswaar zonder trompet.
Op de loondienst mocht hij miljoenen (toen nog BF) uitdelen aan de arbeiders.
Maar toen kwam er een omwenteling in de administratie : de computer.
In die tijd noemde dat bij Eternit ‘mecanografie’. Dat waren bakken met ponskaarten en tapes en listings, en namen als Bull, Singer, Wang, IBM….
Jef was er van bij de aanvang bij en werd een vaste waarde voor het beheren en onderhouden van het’ operations system’.
Soms was dat nachtwerk. Zo werkte hij eens 2 nachten door voor het tijdig programmeren van de ‘tikklokken’.
Regelmatig kwamen collega’s bij hem thuis op de vensterluiken kloppen als ze Jef nodig hadden..
En Jef ging helpen, keer op keer. Jef kon nooit neen zeggen en was steeds paraat om alle probleempjes te verhelpen. Er waren natuurlijk ook de vrijdagavonden waar de problemen nog eens moesten besproken worden bij een goede pint.
Hij maakte de evolutie mee van mecanografie naar mainframe en PC. Jef bleef de vriendelijke, behulpzame en betrokken collega voor velen van ons en dit tot tevredenheid van de heren Boeckaerts, Verhulst en Van De Wiele.
Maar buiten de computer had Jef ook andere interesses : Clara.
Hij had haar al leren kennen bij ‘De Standaard’ en in 1964 huwden zij.
In 1970 zegde Marcel Boekaerts, die een bediende nodig had voor de telex : ‘laat dat kind maar komen’. En Clara kwam naar Eternit. Later werd dat : ‘kind kom een keer’.
Toen zij Verhulst een pikzwarte koffie serveerde zei M. Boeckaerts: ‘kind goed gedaan’
Na enkele jaren bleef Clara thuis om voor de kinderen te zorgen. Dat waren er intussen 5.
Jef bleef natuurlijk bij Eternit, waar hij een zeer gewaardeerde collega was.
In 1996 was er het brugpensioen en werden computers geruild voor hulp aan de kinderen.
Een jaar later werd Jef getroffen door een hersentrombose.
Een lange en moeilijke weg volgde. Maar met veel doorzettingsvermogen is Jef nu bijna weer de oude. Clara is daarbij een grote hulp en toeverlaat geweest.
Samen genieten ze van hun kinderen en 8 kleinkinderen, van vakantie aan zee, en hun 2 honden, waarvan 1 geadopteerde deugniet die hun koelkast durft leegroven.
Jef, Clara we hebben een aangename namiddag in jullie gezelschap mogen doorbrengen.
Bedankt voor de vriendelijkheid en de warme ontvangst.
Dat het jullie nog vele jaren goed mag gaan.
Willy Tielemans Walter Van De Wiele