DONDERDAG 23 MAART: HOPSCHEUTENHAPPENING IN POPERINGE.

Onder een stralend lentezonnetje vertrekken we met 56 Etersenioren naar Poperinge, voor een reis die helemaal in het teken zal staan van de hopteelt en de hopscheuten.

Bij aankomst op de hoeve van Ivan Lemahieu in Westvleteren worden we opgewacht door de voorzitter en de baljuw van “De Witte Ranke” en onze gids Johan die ons de hele dag zal begeleiden.

Na de lange busreis doet de geurige koffie vergezeld van cake, bodding en wafeltjes deugd en kan het bezoek opgestart worden.

poperingen 2 DSC02059 web

We vertrekken naar het hopveld en Johan vertelt ons dat hopscheuten, de jonge uitlopers van hopplanten reeds eeuwen door fijnproevers gewaardeerd werden, geschiedschrijver Pinius vermeld ze reeds in Naturalis Historia. Hop wordt zowel in de farmaceutica als in de gastronomie gebruikt.

poperingen 1overzicht DSC02057 webVroeger waren hopscheuten uit het hopveld alleen beschikbaar van half maart tot begin april. Dank zij nieuwe technieken ontwikkeld in 1983 zijn hopscheuten te proeven van Kerstmis tot april. In het open veld kan de hopboer vanaf begin maart de hopscheuten oogsten. Hij legt eerst de wortelblokken bloot waarna de scheuten met de hand geplukt worden. Door de arbeidsintensieve teelt wordt deze groente ook wel eens de duurste groente ter wereld genoemd.

Het milde zeeklimaat en de vruchtbare zandleembodem vormen de ideale basis voor de hopteelt in en rond Poperinge. De “Humulus Lupulus” zoals de hop officieel heet, is een doorlevende plant die 15 tot 25 jaar oud kan worden. Hop overwintert met behulp van een wortelstok waaruit elke lente nieuwe scheuten ontspringen. Per wortelstok mogen slechts 2 à 3 scheuten de klim naar boven maken, de rest wordt verwijderd. De hopperanken kunnen op warme zonnige dagen meer dan 10 cm per dag groeien. De plant behoort tot de familie van de hennepachtigen en is tweeslachtig maar het zijn enkel de vrouwelijke bloemen die uitgroeien tot hopbellen die als grondstof gebruikt worden bij de bereiding van bier. Deze hopbellen bevatten een geel poeder (hopmeel of lupuline) dat aan het bier een bittere smaak geeft en tevens dient als natuurlijk bewaarmiddel.

Na al deze weetjes gaan we naar de serre waar Ivan ons opwacht. Hij vertelt ons dat bij de serreteelt de hopwortelblokken in de grond ingebed en bedekt worden met een 10 cm grondlaag. Door bodemverwarming via warmwaterbuizen kunnen na ongeveer 18 dagen dikke witte hopscheuten worden geteeld.

Britse begraafplaats DSC02066 webBij de tweede methode worden de verdikte hopstekken in open veld gewonnen en in serres of schuren verticaal tegen elkaar gezet. Daarop komt een laag teelaarde van 10 cm dik. Onder de aarde lopen verwarmingsbuizen . Het geheel wordt 60 % vochtig gehouden en afgedekt met folie om te vermijden dat de hopscheuten aan het daglicht blootgesteld worden. Dit is een heel arbeidsintensieve teelt. Op een pluktafel wordt het niet vezelig gedeelte van de scheuten afgebroken en in houten schaaltjes verpakt.

Op de vele vragen die door onze leden gesteld worden antwoordt Ivan met veel enthousiasme en een vleugje humor.

Na het bezoek aan de serre wacht een tweede gids ons op bij de plukmachine en de ast. Waar vroeger seizoenarbeiders ingezet werden voor de manuele hoppluk, kwam later de plukmachine die bediend werd door 3 personen, nu gebeurt dit nog door één persoon.

De hopbellen worden in de machine gescheiden van de ranken en gedroogd in de ast. De hopranken worden als decoratiemateriaal verwerkt. Niets van de plant gaat verloren, de hopwortelblokken die te oud zijn worden vermalen tot compost en weer gebruikt op het hoppeveld.

We hebben nog wat tijd over en Johan stelt voor om een stop te houden aan het “Lijssenthoek Cemetary”, een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog. Het is na Tyne Cot Cemetary de grootste begraafplaats in de Westhoek en telt meer dan 10.700 graven verspreid over 35 perken op een oppervlakte van ongeveer 4 ha. Kort voorbij de ingang staat de Stone of Remembrance. Het Cross of Sacrifice staat in de oostelijke hoek.

poperingen 3 luch DSC02073 webLangs smalle wegen rijden we verder naar restaurant Terminus en komen zo “over de schreve” terecht. Aan de linkerzijde van de baan rijden we op Frans, langs de rechterzijde op Belgisch grondgebied. 

In restaurant “Terminus” genieten we van ons degustatiemenu, waarna we vertrekken naar bio-brouwerij “De Plukker”. Hier neemt Johan afscheid van ons en wachten andere gidsen ons op.

We brengen een bezoek aan de winkel van “Sowepo” een sociale werkplaats waar de hopscheuten verwerkt worden tot ambachtelijke streekproducten zoals kaas, confituur, karamelsaus, wafeltjes pralines en zelfs een “Marc”. We krijgen een paar proevertjes voorgeschoteld en kunnen ook de producten aankopen.

In de bio-brouwerij kunnen we kiezen tussen de “Tripel Plukker” een blond bier van hoge gisting, de “Roodkop” een donker roodbruin bier en de “Keikop” een vrij hoppig en zacht bitter bier genoemd naar de bijnaam van de inwoners van Poperinge.

Joris Cambie die in 1993 het bedrijf van zijn vader overnam kwam rond 1996 door toeval in contact met biologische hoptelers uit het buitenland en dit overtuigde hem om in 1997 een eerste klein perceel om te schakelen, en binnen de 5 jaar werd volledig op biologische teelt overgeschakeld. Hij is de enige biologische hopteler in België.

Naast deze drie bieren worden ook nog de “All Inclusive” en de “Single Green Hop” gebrouwen.

Poperinge MDL MJS DSC02086 webDe Single Green Hop wordt elk jaar gebrouwen tijdens de hoppepluk in september met 100 % verse niet gedroogde of groene hop. De All Inclusive wordt gebrouwen met alle hopsoorten die geteeld worden op het hopbedrijf. Ook dit bier wordt in september gebrouwen wanneer de hoppepluk is afgelopen.

Na het bezoek aan de brouwzaal en voor de liefhebbers de aankoop van bier, kunnen we op de bus stappen en brengt onze chauffeur Guy ons veilig terug naar huis.

Het was al bij al een leerrijke en “hoppige” dag!

 

 

 

Marie-José Schevernels & Mariette De Laet.

Go to top